E-mail de vertaler    Klik hier voor meer details   Read Deel 1

Let’s Sing the Song: “Walk into the New Era” Together!

The order should be (1)+(3)+(2)+(3)+(3)+(4)

Walk Into the New Era

(1) Let me show you, who are we? Different skin-colours, strange mother-tongues. High mountains overed, wide waters had crossed. Bearing friendship in hearts, shoulder to shoulder.

(2) Let me tell the world, how hard was it? Countless troubles, uncountable sleepless nights! Piles of paper burned, bottles of ink had emptied. Bearing one ideal in hearts, hands in hands.

(3) We are coming together, for a better understanding. We are coming together, walking into a new era. We are coming together for a brighter tomorrow, walking into a new era !

(4) A New era !

In maart 1985 vond ik in een vaktijdschrift voor leerkrachten Engels, Practical English Teaching Magazine, een annonce van een Chinese collega, He Li-yi, uit de 2nd Middle School in Jianchuan in Yunnan, Zuid-West China. De volksrepubliek was toen nog maar mondjesmaat toegankelijk voor Westerse toeristen en Chinezen kwamen zelden aan contacten, laat staan reizen in het buitenland. Ik pleegde een briefje en kreeg een langs beide kanten compact beschreven flinterdun doorslagvelletje terug met een zwart-wit fotootje erbij van 10 x 10 cm en gekartelde randjes. Het papier zinderde van enthousiasme, het fotootje met gewonnen transistor-radiootje uit 1983 deed me helemaal wegsmelten. (Het staat nu op de omslag van de vertaling, Zoon van China).

Zo bouwden we een pennenvriendschap op die ongebruikelijk uitvoerig werd en vooral van Oosterse zijde werd opgefleurd door prachtige eigengemaakte kerstkaartjes, kleurrijke postzegels en gekopieerde documenten. Op bepaalde momenten waren onze respectieve klassen aan het schrijven naar elkaar. Ik had intussen ook He Li-yi's verzameling van Chinese volksverhalen, The Spring of Butterflies, uitgegeven bij Collins, in Londen op de kop weten te tikken. Bijna feuilletongewijs had ik toen al kennis gemaakt met episodes uit het leven van He Li-yi, stukjes van de puzzel die later zijn levensverhaal werd, Mr China's Son, A Villager's Life.

Misschien was het eerste epistolaire vuur van flakkeren naar smeulen gegaan, toen een nieuwe verhaallijn zich bij deze eerste voegde. Op een dag in 1994 klopte Nicole Defraye-Van Canneydt bij ons aan: 'Of we haar drie kinderen uit het basisonderwijs wat Engels konden bijbrengen? Wij gaan voor Alcatel drie jaar naar China en de internationale school daar verloopt in het Engels.' Mijn vrouw Chris ontfermde zich over Elise, Matthias en Laurens. Wij bleven contact houden door o.m. lokaal nieuws op te sturen. In 1995 nodigden zij ons uit naar Shanghai: 'Wij hebben hier een ruim appartement. Jullie zijn welkom.' Zouden wij dan ook welkom zijn bij He Li-yi, weliswaar zowat 2.500 km verder zuidwestwaarts?' Met open armen, schreef hij terug en begon al onmiddellijk gedetailleerde prijzen van verplaatsing, logies en maaltijden op te sturen.  Hij had in 1995 een café opgestart: Mr China's Son, naar de titel van zijn autobiografie, uitgegeven in 1993 bij Westview Press, maar door ons zeer moeilijk te bekomen. De vereniging België-China raadde ons aan het reisluik aan te vullen met Beijing om te starten en Hong-Kong om te eindigen. Het werd een onvergetelijke, gevarieerde paasvakantie van 17 dagen in april 1996. Beijing, Shanghai, Dali, Hong-Kong.

Toen wij op de splinternieuwe luchthaven van Dali landden, aarzelden we tussen marchanderen voor een taxi of het openbaar vervoer nemen. We volgden de meesten naar de bus, in ons gedacht gesterkt door de enige twee Westerlingen in de buurt, toch wel twee 'Hollanders' zeker. Contact was 'onvermijdelijk' en wie schetst onze verbazing toen wij, kuierend door het stadje, plots voor een groot bord op het voetpad ontwaarden met in grote rode letters 'Welcome to the Jean-Marie Schepens family of Belgium'. Een techniek die mr He wel meer gebruikt, maar die toen zijn uitwerking op ons en onze gezellen niet miste. Pasen 1996 zaten wij op de rug van die taaie Chinese paardjes, begeleid door al even taaie Bai-Chinezen, de grote berg op. 's Avonds keuvelden wij door met mr He. Zijn leven hoorden we en konden we her-lezen in de gefotopcopieerde uitgave van zijn boek. Was het onder invloed van de slangenwijn uit Dali Inn No. 5 of van Great Wall Wine of was het de persoonlijkheid van mr He? Feit is dat we toen beloofden zijn boek, zijn leven, in het Nederlands te vertalen. Daar moest een publiek voor zijn: het gastenboek van mr China's Son was gesigneerd door talloze Nederlanders en de Wilde Zwanen stonden al weken in de boekentoptien in die tijd.

Vertalen was voor iemand die met taal bezig is, een boeiende uitdaging. Het was ook een kwestie van volharding, elke dag je 'kilometers lopen'. Al bij al vonden we na één minder avontuur  (toezegging en dan afzegging door chef-wissel) nog vrij vlot een uitgever. Leo De Haes van Houtekiet zag het zitten: wat de balans deed overhellen was ook het voorstel om de schrijver naar hier te halen om zijn boek voor te stellen aan pers en publiek. Toevallig was mr He ook uitgenodigd naar zes colleges en één universiteit (Yale) in de Verenigde Staten. Zo belandde mr He Li-Yi voor 12 dagen in België en Nederland in april 2000. De cirkel is een beetje rond: bezoek en tegenbezoek, waar wij en Camiel en Leontien ('die Hollanders van in Dali' die vrienden zijn gebleven) slechts na een paar trappisten luidop durfden van dromen. De rest van zijn trip kun je lezen in mr He's travel report in Belgium and The Netherlands.

Wie mr He ooit meemaakte in zijn travel café, in zijn brieven, in zijn volledige overgave aan het vriendschap-netwerk, moet ook zijn boek lezen. Zijn hele leven, zijn prehistorie, gelezen hebben doet je uitkijken naar een ontmoeting met hem. Of doet ze herbeleven. Omwille van Lao He's eenvoud en waarachtigheid, sta ik nog honderd procent achter het werk dat in de vertaling van zijn boek ging. Wij hebben er op verschillende manieren van genoten. De lezer zal dat ook doen. Veel leesgenot!

Jean-Marie Schepens, Email:jmschepens@hotmail.com

Een korte inleiding over

Houtekiet is a publishing house in Antwerp, Belgium, belonging tot the Dutch Bosch & Keuning group. It publishes quality non fiction, literature and young adult's books. The non fiction department covers many fields of interest to the general public, with accents on history, popular medical subjects, politics, anthropology, culture & spirituality and (auto)biography. The fiction section includes both classical Flemish authors, crime, new talent and songbooks. In the young adult books department we publish an increasing amount of translated fiction (Jostein Gaarder, James Moloney, Margo Lanagan, Wendy Orr, Jacqueline Wilson) and a new line of books with a unique and successful formula: young authors for young readers.

A lot of Houtekiet-books are translated in English (and other languages): Limousine by Patrick Conrad  crime --; Falling and My aunt is a pilot whale, both young adult books by Anne Provoost and Autism, by Theo Peeters  non fiction.

       Uitgeverij Houtekiet                          Contact:

       Vrijheidstraat 33                               Leo de Haes (editor-in-chief)

       B-2000 Antwerpen                           Jan Bosteels (editor)

       T+32 3 238 12 96                            Veerle Weverbergh (editor youth & young adults)

       F+32 3 238 80 41                            Eva de Ridder (production) 

       Email: info@houtekiet.com               Web: www.houtekiet.com

Enkele besprekingen en comment

Geachte He Liyi

Ik heb op enkele dagen tijd met veel intereese Uw boek gelezen.Het heeft op mij een zeer diepe indruk gemaakt en ook heel veel bijgebracht - inzonderheid - het leven in China van vroeger.

Wij hielden eraan  U bij deze te danken en te feleciteren voor dit unieke en prachtig boek.Mocht ik ooit in China geraken kom ik zeker langs in uw caf?...

Jules Peeters <jules.peeters@skynet.be>

I just finished reading your book 'Son of China' (in Dutch translation) I was very touched by the story of your life, the troubles and injustices you had to endure and I was happy to read that the life of yourself and your family turned out well.

I still can not imagine that one can endure al this bad things from his government and still love his country. And I did not realise that, while we were having good times here in Belgium, your people had to stand all the bad things that happened in the so-called Cultural Revolution. I read with very high attention the dates in the book and compared it to the situation of my family at that time.

I am surprised that you succeeded to accept the situations and still keep up the hope that things would get better, while doing your best.

I hope that you will be able to enjoy for a long time the joy of your children and grand-children, and be happy with them.

And I hope that China will succeed to become a prosperous nation that can take care of all his people and get them opportunities for a good and peaceful life.

Andre Berckmoes

Please wait for more comments and reviews…